Druga osoba - Katarzyna Szaulińska

Kim jest druga osoba" Czy to ukochany, czy przeciwnik" Towarzysz " czy ten, kto odszedł" Czy to ktoś należący do mniejszości, szukający schronienia" Albo agresor chcący zaanektować przestrzeń i zaatakować gospodarza" A może to dziecko" W debiutanckim tomie Katarzyna Szaulińska pyta o granice jednostki, pokazuje różne aspekty relacji między dwoma obiektami " lustrzane odbijanie, przenikanie pod powierzchnię, zniekształcanie obrazu, stopienie. Podejmuje też namysł nad tym, skąd pochodzimy i na ile jesteśmy odrębni, a na ile składamy się z części dziedziczonych jak mitochondria od naszych matek i wszystkich, którzy mieli na nas wpływ. Ta poezja wlewa się w czytelnika powodzią skojarzeń i nie pozwala zachować dystansu. Pierwsza i druga osoba w lekturze tomu zlewają się w jedno.